Hazret İfadesini Kullanmak Uygun Değildir!

Hazret İfadesini Kullanmak Uygun Değildir!

Hz./Hazret ifadesi Kur’an’da olmadığı gibi ne Rasulullah tarafından kullanılmıştır ne de herhangi bir rivayette mevcuttur.
Hazret ifadesinin iki kökten geldiği kabul edilir. H-Z-R حزر harflerinden gelirse malın, her nesnenin iyisi anlamına gelir (Hazretül-Mal). H-D-R حضر harflerinden gelirse hazır olmak, mevcut bulunmak, göz önünde olmak demektir.
Hazret, Allah için kullanılırsa (Hazreti Allah, Allah Hazretleri), her zaman ve her yerde hâzır olan Allah denilmek istenilir. Ama bu ifade başkaları için kullanılamaz. Çünkü “büyük” insanlara hazret denildiği vakit, onların adları anıldığı zaman ruhlarının/ruhaniyetlerinin şimdi burada hazır oldukları şeklinde anlaşılır. Bu hazır olmanın arkasında animizm (ruha tapma) vardır. Animizde birisinin adı anıldığında ruhu hemen oraya gelir. Oysaki bu anlayış Kur’an’a aykırıdır [1]. Dolayısıyla hazret kelimesini kullanmak uygun değildir.

Hazret yerine şöyle ifadeler kullanılabilir:

Hz. Muhammed –> Rasulullah, Allah’ın Elçisi Muhammed, Nebi’miz, Muhammed (a.s.) (Neml [27] 59’a göre nebi ve rasuller için  “aleyhisselam” denilebilmektedir). 

Hz. Musa –> Musa Nebi

Hz. Aişe –> Aişe Validemiz

Hz. Ali –> Ali ibn Ebu Talip, İmam Ali

Hz. Fatıma –> Fâtımatüz-Zehra

Hz. Ömer –> Halife Ömer

 

[1] Kur’an’a göre ölen insanların canları Allah’ın kontrolü altındadır (Kıyamet [75] 26-30; Zümer [39] 42). Onların geri dönmelerini engelleyen berzah/engel vardır (Mü’minun [23] 99-100). Edward William Lane, An Arabic English Lexicon, H-Z-R حزر md., H-D-R حضر md.; Mustafa İslamoğlu; Hakkı Yılmaz, “Hazret Ne Demektir?” https://istekuran.net