İsmet (Günahsız) Sıfatı Kur’an’a Aykırıdır!
Geleneksel anlayışa göre nebi/rasuller (peygamberler) günahsızdır (ismet). Oysaki Kur’an, elçi olarak melekler yerine bizim gibi birer insan olarak gönderilen nebilerin (Fussilet [41] 6; Kehf [18] 110) günahlarından söz eder. Zaten ismet sıfatı olan birisi bize örnek olamazdı.
• “…Âdem Rabbine âsi oldu…” (Taha [20] 121).
• “(İbrahim:) Hesap Günü’nde, hatalarımı benden yana
bağışlayacağını umduğum (tek) zât da O’dur.” (Şuara [26] 82).
• “(Yunus) ağzına kadar dolu bir gemiyle kaçmıştı.” (Saffat [3] 140).
• “…hem kendi günahın لِذَنْبِكَ hem de inanmış erkek ve kadınların
günahları için bağışlanma talebinde bulun…” (Muhammed [47] 19).
• “Allah seni affetsin…” (Tövbe [9] 43).
Dolayısıyla Kur’an’a göre nebi/rasuller hatasız, günahsız değildir. Bu demektir ki, nebiler/rasuller bile hata yapmışlarsa, peşinden gittiğiniz hoca, öğretmen… hayli hayli günah işleyebilir. Hiç kimseyi yarı tanrı konumuna çıkararak şirk koşmayın!
Not: Küçük hata anlamındaki zelle de doğru değildir. Çünkü, Resulullah ve ashab için Enfal 68’de “büyük bir azaptan” söz edilmektedir. Zaten Rasulullah’ın bağışlanma talebinde bulunması emredilen günah, bir önceki ayette belirtilmişti.
Prof. Dr. Abdulaziz Bayındır’a teşekkürler.