Kadınların Çalışmasını İslam Yasaklamaz!

Kadınların Çalışmasını İslam Yasaklamaz! 

(Büyütmek için lütfen görselin üzerine tıklayınız).

Kur’an’da kadınların çalışmasını yasaklayan herhangi bir hüküm yoktur. Zaten Rasulullah döneminde de birçok kadının çalıştığını bilmekteyiz. Hz. Aişe, Zeynep bint Cahş ve Esma bin Umeys’in terzilikle, Rayta bin Abdillah’ın dericilikle meşgul oldukları kaydedilmektedir (Müslim, Nikah 9; Ebu Davud, Libas 22/4074; Ahmen ibn Hanbel, Müsned, VI, 370; İbn Sa’d, Tabakat, VIII, 108; İbn Esir, Üsdü’l-Gabe, VII, 121; Ebu Nuaym, Hilyetü’l-Evliya, II, 69). Arap yarım adasının güneyinde ve kuzey batısında dokuma tezgâhlarının olduğu ve kadınların buralarda kumaş dokudukları zikredilmektedir. Yine küçük çapta da olsa, Medine’de dokuma tezgâhları vardı (İbn Sa’d, Tabakat, I, 253, 277, 351).Bu dönemde berberlikle meşgul olan kadınlar da vardı. Hacc mevsiminde erkeklerin saçlarını kesen Kays oğullarına mensup bir kadından bahsedilmektedir (Buhari, Hac 125). Semra bint Nuheyk el-Esediyye ise, çarşı pazarı denetlemekle görevlendirilmişti (İbn Abdilberr, el-İstiab, IV, 328, 333). Hz. Peygamber devrinde birtakım kadınların, tıp alanında da uğraş verdiklerini görmekteyiz. Hendek savaşı esnasında Resulullah’ın, Medine’deki Mescidinde kurulan hastane çadırında, Kuaybe bint Sa’d’ın hasta ve yaralıları tedavi ettiği bildirilmektedir (İbn Sa’d, Tabakat, VIII, 291; Ahmed ibn Hanbel, Müsned, VI, 56; İbn Hişam, Sire, III, 250). Hz. Peygamber döneminde az da olsa, bazı kadınların ticaretle uğraştıkları bilinmektedir. Bunların başında Peygamberimizin ilk eşi Hz. Hatice gelmektedir. Ticaretle uğraşan kadınlar arasında Kayle el-Enmariyye isimli bir sahabi hanımın adı geçmektedir (İbn Sa’d, Tabakat, VIII, 321; İbnü’l-Esir, Üsdü’l-Ğabe, VII, 245; Kettani, Teratib, II, 4).