Kadınların Dövülmesine Kur’an Hiçbir Şekilde İzin Vermez!

Be harf-i cerri, vurma aracı ve vurma bölgesi içeren ayetlere örnek olarak Musa Nebi’ye, kavmi için su ararken verilen emre bakalım:

        فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَۜ        (Fe-kulna’drib bi-asakel-hacer)“ Değneğin ile taşa vur.” (Bakara [2] 60).

Oysaki Nisa [4] 34’teki fiil yalın haldedir: İdribûhunne اضْرِبُوهُنَّ . Yani fiilde be harf-i cerri, vurmak için bir nesne ve vurma yeri yoktur.

Kur’an’ın bütünlüğü de darabe fiiline dövme vermenin mümkün olmadığını göstermektedir:

 

• “Onlar sizin elbisenizdir. Siz de onların elbisesisiniz…” (Bakara [2] 187).
• “Yanlarında rahatlayasınız huzur bulasınız diye size, kendi türünüzden eşler yaratması da Allah’ın ayetlerindendir/delillerindendir. Aranıza sevgi ve merhamet de koymuştur…” (Rum [30] 21).
• “(Cennete girecek olanlar) …öfkelerine hâkim olanlar ve insanların hatalarını bağışlayanlardır. Allah güzel davrananları sever.” (Al-i İmran [3] 134).
• “…Onlarla (kadınlarla) marufa (Kur’an ölçülerine) uygun geçinin. Eğer onlardan hoşlanmazsanız da biliniz ki hoşlanmadığınız bir şeyi Allah büyük bir hayra vesile kılmış olabilir.” (Nisa [4] 19).
• Kur’an, ayrılmak üzere olan eşlere “güzelce ayrılın” emrini vermekle (Ahzab [33] 28), boşanmada bile şiddeti çağrıştıracak ifadelere izin vermez.

 

Tüm bunları buyuran bir yaratıcının eşler arasında şiddete izin verdiğini düşünmek mümkün değildir.  Zaten şiddet ile yürütülecek bir evliliğin ne sevgisi ne rahmeti kalır.

 

Aynı şekilde Bakara [2] 229’da “(Talak/boşanmadan sonra) kadını ya iyilikle tutmak ya da güzellikle ayırmak gerekir…” hükmü ile aynı husus yinelenmiş, her durumda ilişkinin iyilikle tutulması ya da güzellikle sonlandırılması gerektiği ortaya koyulmuştur. Başka bir deyişle gerek boşanma gerekse evliliği sürdürme durumunda ölçü, bunların güzellikle yapılması gerektiğidir. Nisa [4] 34’teki darabe fiilinin dövmek olarak anlamlandırılması Kur’an’ın mantığına aykırıdır.

 

Bu bilgilere rağmen Nisa [4] 34’e yine de dövmek anlamı verilirse, o zaman aşağıdaki çelişkiler söz konusu olacaktır:

 

• Dövme, eğer bir ceza ise, suçun tespit edilmesi gerekir. Ayette sözü edilen nüşuz bir suç değildir ki karşılığında ceza uygulanabilsin. Endişe üzerine, daha ortada suç yok iken kadın dövülebilir mi? Çünkü ayette “naşize olmasından/kocasını terk etmesinden korkulan bir kadından” bahsedilmektedir.
• Eğer ayetten dövmek anlaşılırsa, o zaman bu şiddet eylemini uygulamanın gerekçelerini kimlerin nasıl tespit edeceğinin de belirlenmesi gerekecektir. Bir hareket kimine göre dövmeyi gerektirmezken, kimine göre gerektirebilir. Ayette böyle bir açıklama yoktur.
• Ayette herhangi bir sayısal sınır veya şiddet sınırı yoktur. Bu durumda erkeğe kadını sınırsız bir şekilde dövme yetkisinin verildiği sonucu çıkarılabilir.
• Eğer söz konusu zina suçu ise, o suçla ilgili ayetlerde zaten anlaşılır bir şekilde açıklama yapılmıştır (Nur [24] 2). Neden tekrar ve hem de açıkça belli olmayan bir surette bu konuya değinilsin ki?

Dolayısıyla bu ayete hiçbir şekilde dövmek anlamı verilemez.