Kadınların Tek Başlarına Yolculuk Yapmaları Yasağı, Kur’an’a Aykırıdır!

.

Kadınların Tek Başlarına Yolculuk Yapmaları Yasağı, Kur’an’a Aykırıdır!

“… Bütün yolculuklar O’nda nihayet bulur.” (Kur’an, Maide [5] 18).

Yol güvenliği eski devirlerde çok büyük bir sorundu. Günümüzde ise ulaşım imkânlarının gelişmesiyle yolculuk, genel anlamda, daha güvenli ve konforlu hale gelmiştir. Ekonomik ve hayat şartları gereği olarak her gün milyonlarca kadın ve erkek, hiç de azımsanmayacak mesafeleri kat etmek zorunda kalmaktadırlar.

Kadının yanında mahremi olmaksızın, yani yalnız başına yolculuk yapmasını yasaklayan hiçbir ayet yoktur. Aksine Kur’an, 15 ayette kadın erkek ayrımı yapmaksızın ve hiçbir kayıt/sınır koymaksızın, tüm Mü’minlerin kültür, bilim, araştırma ve ibadet amaçlı (hac) yolculuk yapmalarını emretmektedir. Dolayısıyla Kur’an’da emredilen seyahatin bir yönü, ibadet kapsamındadır:

“Yeryüzünde gezin dolaşın da bakın ki, Allah yaratmaya nasıl başlamış…” (Ankebut [29] 20).

“Yeryüzünde gezip dolaşın da bakın ki, yalana sarılanların sonu nasıl olmuş.” (Nahl [16] 36).

“Yoluna gücü yeten her kimsenin Beytullah’ı/Kâbe’yi haccetmesi Allah’ın insanlar üzerinde hakkıdır.” (Al-i İmran [3] 97).

Kadınların yalnız başına yolculuğa çıkmalarına izin verilmeyişin sebebi Kur’an değil, rivayetler ve gelenektir. Kur’an’da ise kadınların gayet doğal olarak tek başlarına seyahat ettikleri görülmektedir: “Bu Kitap’ta Meryem’in hikâyesini de anlat. Bir gün ailesinden ayrılmış, doğu tarafında bir yere çekilmişti.” (Meryem [19] 16). Yolculuğu 90 km ile sınırlayan bilgi ise, sadece din âlimlerinin görüşlerine dayanır.

İşin ilginç tarafı, kadınların yolculuğunu sınırlayan rivayetlere bakıldığında bunların kendi aralarında bir hayli farklılıklar olduğu görülür:

“Hiçbir kadın yanında bir mahremi olmadan yola çıkmasın…” (Buhari, Muhsar 37; Müslim, 424 (1341).

“Allah’a ve ahiret gününe inanan bir kadının, bir gün bir gece sürecek bir mesafeye, yanında bir mahremi olmadan gitmesi helâl değildir.” (Buhari, Taksiru’s-Salat 4; Müslim, Hacc 419, 422, (1339); Muvatta, İsti’zan 37; Ebu Davud, Menasik 2; Tirmizi, Rada15).

“Yanında kocası veya mahremi olmayan kadın, iki günlük mesafeye yolculuk yapmasın.” (Buhari, Muhsar 37; Müslim, Hacc, 415, 416 (827).

“Bir kadın, yanında kendisine nikâh düşmeyen bir mahremi bulunmaksızın üç günlük bir yolculuğa çıkamaz.” (Buhari, Taksiru’s-Salat 4; Müslim 413 (1338).

“Eğer ömrün olur da yaşarsan hevdeci (devenin üstündeki küçük çadır) içinde bir kadının Hire’den (Irak, Necef’te bir yer) hareket edip Allah’tan başka hiç kimseden korkmadan ta Kâbe’yi tavaf edeceğini göreceksin.” (Buhari, Menakıb 25).

Yolculuk konusunda kadın ve erkek için şart olan hususlar can ve namus, yani kısaca yol güvenliğidir: “…Oralarda gece-gündüz güven içinde yolculuk edin.” (Sebe [34] 18). Çünkü hiç kimse yolculuğunun kâbusa dönmesini, canının ve namusunun tehlikeye girmesini istemez.

Sonuç olarak, güvenli olduktan sonra bir kadının ister görevi gereği ister gezmek, görmek veya ibadet amacıyla olsun (hac) tek başına, arkadaşıyla veya bir grupla yoluculuğa çıkmasında herhangi bir dini engel yoktur!

Rivayetlerin Fotoğrafları: