Kur’an’da Muhammed’i (as) Öven ve Eleştiren Ayetlerden Bazıları
Bir Mü’min Muhammed (a.s.)’ı elbette çok sevmelidir. Fakat bu sevgi şirk boyutuna varmamalıdır (Bakara [2] 165). Bu dengenin gözetilmesi için Kur’an’da Muhammed (a.s.) hem övülür hem de yaptığı yanlışlardan dolayı da bir hayli eleştirilir.
“Nebî, Mü’minlere kendi canlarından daha öncelikli gelir…” (Ahzab [33] 6).
“…O üstünüze titrer, Mü’minlere karşı çok nazik ve merhametlidir.” (Tövbe [9] 128).
“…Allah’ın Elçisi’nde güzel örnek (üsve-i hasene) vardır.” (Ahzab [33] 21).
“Biz seni alemlere rahmetimiz gereği gönderdik.” (Enbiya [21] 107).
“Sen, büyük bir ahlak üzerindesin.” (Kalem [68] 4).
“…Hem kendi günahın hem de inanan erkek ve kadınların günahları için af dile…” (Muhammed [47] 19).
“Eğer o bize atfen bazı sözler uydurmaya kalkışsaydı, elbette onu bundan dolayı kıskıvrak yakalardık; sonra da onun şah damarını keser atardık…” (Hakka [69] 44-47).
“Allah seni affetsin. Doğru söyleyenler sana iyice belli olup yalancıları bilinceye kadar, onlara niçin izin verdin?” (Tövbe [9] 43).
“…Sakın hainlerin savunucusu olma!” (Nisa [4] 105).
“…Sakın ha, müşriklerden biri olma!” (Kasas [28] 87).