Salatı/Salavatı Tefriciye Duası Çok Sakıncalıdır
Bu salavat Allah Rasulü zamanında, sahabiler ve tabiin (sahabilerden sonraki nesil) döneminde bilinmiyordu. Ne zaman ve kimin tarafından ortaya çıkarıldığı belli değildir. “Bu dua şu kadar okunursa kişinin dualarının kabul olacağı” şeklindeki inanç tamamen hurafedir.
Bu duadaki en büyük sorun birisinin aracı kılınmasıdır. Bilindiği, şirkin en büyük özelliklerinden birisi de aracılıktır (Kaf [50] 16).
Aracı edinenlerin mantığı Allah’ın uzak ve kendilerinin Ona direkt dua etmeye “yüzlerinin” olmadığını zannederek Allah’a genellikle bir meleğin sembolünü veya ölmüş bir insanın ruhunu aracı edinmeleridir. Tevhid dininde bu yapılan şirktir. İstekler direkt Allah’tan, herhangi bir şey araya konulmadın talep edilmek zorundadır.
“Allahümme salli salâten kâmileten ve sellim selâmen tâmmen alâ Seyyidinâ Muhammedinillezî tenhallü bihil ukadü ve tenfericu bihil-kürebü ve tukdâ bihil-havâicu ve tünâlü bihir-reğâibü ve hüsnül-havâtimi ve yustaskal ğamâmu bivechihil Kerîm ve alâ âlihî ve sahbihi fî külli lemhatin ve nefesin bi adedi külli ma’lûmin lek.”
Bu duada sözü edilen özellikler aslında Allah’a aittir. Yani Allah tarif ediliyor, ama Rasulullah belirtiliyor:
Onunla düğümler çözülür.
Sıkıntılar ve belalar onunla açılıp dağılır.
Hacet ve ihtiyaçlar onunla yerine getirilir.
Maksatlara onunla ulaşılır. Güzel sonuçlar onunla elde edilir.
Onun şerefi ile bulutlardaki yağmur istenilir.
“Yüzü suyu hürmetine” de aynı şekilde birisinin araya konularak Allah’tan bir şeyin talep edilmesidir. Bu kişinin Rasulullah olması hiçbir şey değiştirmez. Çünkü tüm nebiler, Tevhid’in sembolü İbrahim Nebi ve Muhammed a.s. bile bu konuda uyarılmışlardır (Al-i İmran [3] 79; Enam [6] 88; Hac [22] 26; Kasas [28] 87; Şuara [26] 213; Yunus [10] 105; Zümer [39] 65).
Dolayısıyla bu dua Allah’a ortak koşma (şirk) tehlikesini içerdiği için son derece sakıncalıdır.