Zülkarneyn ve Güneşin Suyun İçinde Batması
“…Nihayet güneşin battığı yere ulaştı. Orada gördü ki güneş kara balçıklı bir suya batar (Tağrubu – تَغْرُبُ ) haldeydi…” (Kehf [18] 86).
Kehf suresi 86. ayetindeki ‘güneş kara balçıklı bir suya batar haldeydi,’ ifadesinden yola çıkarak Kur’an’da güneşin suyun içine battığını söylediği iddia edilmektedir.
Bu ifade Zülkarneyn’in ağzından onun bakış açısıyla söylenmiştir. ‘Güneşin batması’ ile ‘bir şeyin suda batması’ Türkçede aynı kelime ile ifade edilir. Fakat Arapçada Güneşin batması ğarabe غَرَبَ , bir nesnenin suda
batması ise ğarake غَرَقَ fiilleriyle ifade edilir (Bkz. Kehf [18] 71). Eğer Güneşin çamurda fiziksel olarak battığı ifade edilmiş olsaydı ğarake fiili kullanılırdı. Oysaki ayette ğarabe filii kullanılmıştır. Dolayısıyla burada anlatılan husus, bir insanın çıplak gözle denizin ufkunda güneşin batış anını akşam karanlığında tasviridir.