Kur’an Aslı Günahı Kabul Etmez
Tevrat’a (Eski Ahit’e) göre yılan Havvâ’yı kandırdı, kadın da Âdem’i kandırdı. Böylece ilk günahın işlenmesine kadın sebep oldu (EA, Yaratılış 3:1-24). İncil’e (Eski Ahit’e) göre ise Âdem ile Havvâ’nın soyundan gelen bütün insanlar irsiyetten dolayı bu suça iştirak ettiler. Her doğan çocuğun vaftiz olmadığı müddetçe suçlu olduğu kabul edildi (YA, Romalılar 5:12-21). Tanrı günahsız olan kendi oğlunu göndermiş, o da bu günaha kefâret olmak üzere çarmıhta can vermiştir. Sonra gelen insanlar ise vaftiz olmak suretiyle aslî günahtan kurtulmuş olacaklardır.
Kur’an’da ise ilk günahı kadının işlediğine dâir herhangi bir âyet ya da işaret yoktur. Yine Kur’an’a göre günah yükü, bireyseldir. Bir insan atalarının günahını yüklenmediği gibi, kendisinin işlediği bir suç da ondan sonra gelen birisi tarafından üstlenmez:
“Ve günâhkar bir kimse, başkasının günahını çekmez…” (Kur’an, Fatır [35] 18).
Dolayısıyla İslam’da asli günah şeklinde bir kavram söz konusu değildir. Günah, sorumluluk ve tövbe bireyseldir.
Hatırlatma: Bu konu bağlamında, gayri meşru doğan çocukların kendilerine verilen tepki Kur’an açısından uygun değildir.