Kur’an’ın İsim ve Sıfatlarından Bazıları
Adl (Enam 115): Doğru olan
Ahsenül-Hadis (Zümer 23): En güzel söz
Aliyy (Zuhruf 4): Yüksek şerefli, kıymetli
Azim (Hicr 87): Yüce, büyük, muazzam
Aziz (Fussilet 41): Şerefli, değerli
Belağ (İbrahim 52): Tebliğ, davet, duyuru
Besair (Araf 203; Casiye 20): İdrak, bilmek
Beşir (Fussilet 4): Müjdeci, müjdeleyen, sevindiren
Beyan-Beyyine (Al-i İmran 138; Bakara 185): Açıklama, ortaya koyma, delil
Burhan (Nisa 175): Delil
Büşra (Nahl 89): Müjde
Fasl (Tarık 13-14): Gerçek ve kesin söz
Furkan (Al-i İmran 3, 4; Furkan 1): Doğru ile yanlışı, hak ile bâtılı ayıran
Hablullah (Al-i İmran 103): Allah’ın ipi
Hakim (Yasin 2): Hikmetli, hüküm ifade eden
Hakk (İsra 105): Gerçek, hakikat
Hikmet (İsra 39): İlim ve akıl ile gerçeğe ulaşmak
Hüda (Yunus 57): Gerçek ve tek yol rehberi
Hüküm (Rad 37): Yargı
İlim (Rad 37): Bilgi, şuur
Kavl (Kasas 51): Söz, kelam
Kayyim (Kehf 1-2): Doğru, dosdoğru, kıymetli
Kelamullah (Bakara 75; Fetih 15; Tövbe 6): Allah’ın sözü
Kerim (Vakıa 77): Kerem sahibi, aziz, şerefli, faziletli
Kitab (Enam 155; Kasas 2; Neml 1; Şuara 2; Yusuf 1)
Kur’an (İsra 78; Kıyamet 17, 18): Toplayan
Mecid (Kaf 1; Burcu 21-22; Hud 73): Şerefli, faziletli, seçkin
Merfua (Abese 13-14): Şeref ve kadri yükseltilmiş, değerli
Mesani (Zümer 23): İkişerli
Meviza (Nur 34): Öğüt
Muhkem (Hud 1): Sağlam kılınmış, hüküm bildiren
Musaddık (Bakara 41): Doğrulayan, tasdik eden
Mutahhara (Abese 13-14): Tertemiz kılınmış
Mübarek (Sad 29): Şerefli, seçkin, çok hayırlı
Mübeyyin (Talak 11): Açık olan, aşikâr kılan
Mübin (Yusuf 1): Açık, apaçık
Müheymin (Maide 48): Emin, şahit, gözetleyen, kontrol eden
Mükerrem (Abese 13): İzzet ve şeref sahibi, değerli
Münadi (Al-i İmran 193): Davetçi, seslenen, çağıran
Müteşabih (Zümer 13): Benzeşen
Nezir (Fussilet 4): Korkutan, uyaran
Nimet (Maide 3):
Nur (Nisa 174): Aydınlık, ışık
Rahmet (Araf 52, 154, 203; Enam 154; Hud 17; Yusuf 111): Lütuf, Allah’ın merhametinin tecellisi
Rızık (Vakıa 82-83; Taha 131): Kendisinden faydalanılan şey, nimet, bağış
Ruh (Şuara 52): Can, hayat, öz
Sıdk (Zümer 33): Doğru, gerçek, doğruluk
Sıratı Müstakim (Enam 153): Dosdoğru yol
Suhuf (Abese 13): Sayfalar
Şahit (Hud 17): Tanık, şahitlik eden
Şifa: (Fussilet 44; İsra 82; Yunus 57): Deva, ilaç
Tenzil (Şuara 192): İndirmek
Tibyan (Nahl 89): Açıklama
Urvetül-Vüska (Lokman 22): Sağlam, güvenilir kulp
Ümmül-Kitab (Zuhruf 4): Kitabın anası, aslı
Vahiy (Enbiya 45): İşaret etmek, gizlice söylemek
Zikir-Zikra-Tezkira (Al-i İmran 58; Enbiya 50; Hicr 6, 9; Müddessir 54; Nahl 44; Yusuf 104; Yasin 69): Hatırlatan, hatırlatma