Kur’an’ın İsim ve Sıfatlarından Bazıları
Adl (Enam 115): Doğru olan.
Ahsenül-Hadis (Zümer 23): En güzel söz.
Aliyy (Zuhruf 4): Yüksek şerefli, kıymetli.
Azim (Hicr 87): Yüce, büyük, muazzam.
Aziz (Fussilet 41): Şerefli, değerli.
Basiret (Araf 203): Kalp gözü.
Belağ (İbrahim 52): Tebliğ, davet, duyuru.
Besair (Araf 203; Casiye 20): İdrak, bilmek.
Beşir (Fussilet 4): Müjdeci, müjdeleyen, sevindiren.
Beyan-Beyyine (Al-i İmran 138; Bakara 185): Açıklama, ortaya koyma, delil.
Burhan (Nisa 175): Delil.
Büşra (Nahl 89): Müjde.
Fasl (Tarık 13-14): Gerçek ve kesin söz.
Furkan (Al-i İmran 3, 4; Furkan 1): Doğru ile yanlışı, hak ile bâtılı ayıran.
Hablullah (Al-i İmran 103): Allah’ın ipi.
Hakim (Yasin 2): Hikmetli, hüküm ifade eden.
Hakk (İsra 105): Gerçek, hakikat.
Hayır (Ahkaf 11; Bakara 105; Nahl 30): Hayır.
Hidayet (Bakara 2): Kılavuz.
Hikmet (İsra 39): İlim ve akıl ile gerçeğe ulaşmak.
Hüccetil-Baliğa (Enam 149): Apaçık kanıt.
Hüda (Yunus 57): Gerçek ve tek yol rehberi.
Hüküm (Rad 37): Yargı.
İlim (Rad 37): Bilgi, şuur.
Kavl (Kasas 51): Söz, kelam.
Kavlen-sakil (Müzzemmil 5): Ağır söz, sorumluluk.
Kavlün-fasl (Tarık 13): Ayırt edici söz.
Kayyim (Kehf 1-2): Doğru, dosdoğru, kıymetli.
Kelamullah (Bakara 75; Fetih 15; Tövbe 6): Allah’ın sözü.
Kevser (Kevser 1): En güzel iyilik.
Kerim (Vakıa 77): Kerem sahibi, aziz, şerefli, faziletli.
Kitab (Enam 155; Kasas 2; Neml 1; Şuara 2; Yusuf 1).
Kur’an (İsra 78; Kıyamet 17, 18): Toplayan.
Mecid (Kaf 1; Burcu 21-22; Hud 73): Şerefli, faziletli, seçkin.
Merfua (Abese 13-14): Şeref ve kadri yükseltilmiş, değerli.
Mesani (Zümer 23): İkişerli.
Meviza (Nur 34): Öğüt.
Mizan (Hadid 25): Tartı.
Mufassal (Enam 114): Genişçe açıklanmış.
Muhkem (Hud 1): Sağlam kılınmış, hüküm bildiren.
Musaddık (Bakara 41): Doğrulayan, tasdik eden.
Mutahhara (Abese 13-14): Tertemiz kılınmış.
Mübarek (Sad 29): Şerefli, seçkin, çok hayırlı.
Mübeyyin (Talak 11): Açık olan, aşikâr kılan.
Mübin (Yusuf 1): Açık, apaçık.
Müfesser (Furkan 33): Tefsir edilmiş.
Müheymin (Maide 48): Emin, şahit, gözetleyen, kontrol eden.
Mükerrem (Abese 13): İzzet ve şeref sahibi, değerli.
Münadi (Al-i İmran 193): Davetçi, seslenen, çağıran.
Müteşabih (Zümer 13): Benzeşen.
Nebeün-Azim: (Nebe 2; Sad 67): Büyük bir haber.
Nezir (Fussilet 4): Korkutan, uyaran.
Nimet (Maide 3).
Nur (Nisa 174): Aydınlık, ışık.
Rahmet (Araf 52, 154, 203; Enam 154; Hud 17; Yusuf 111): Lütuf, Allah’ın merhametinin tecellisi.
Rızık (Vakıa 82-83; Taha 131): Kendisinden faydalanılan şey, nimet, bağış.
Ruh (Şuara 52): Can, hayat, öz.
Sıdk (Zümer 33): Doğru, gerçek, doğruluk.
Sıratı Müstakim (Enam 153): Dosdoğru yol.
Suhuf (Abese 13): Sayfalar.
Şahit (Hud 17): Tanık, şahitlik eden.
Şeriat (Casiye 18): Yasa.
Şifa: (Fussilet 44; İsra 82; Yunus 57): Deva, ilaç.
Tenzil (Şuara 192): İndirmek.
Tibyan (Nahl 89): Açıklama.
Urvetül-Vüska (Lokman 22): Sağlam, güvenilir kulp.
Ümmül-Kitab (Zuhruf 4): Kitabın anası, aslı.
Vahiy (Enbiya 45): İşaret etmek, gizlice söylemek.
Zikir (Zikrullah)-Zikra-Tezkira (Al-i İmran 58; Enbiya 50; Hicr 6, 9; Müddessir 54; Nahl 44; Yusuf 104; Yasin 69): Hatırlatan, hatırlatma.