Kuranın İsim ve Sıfatlarından Bazıları

Kur’an’ın İsim ve Sıfatlarından Bazıları

Adl (Enam 115): Doğru olan.

Ahsenül-Hadis (Zümer 23): En güzel söz.

Aliyy (Zuhruf 4): Yüksek şerefli, kıymetli.

Azim (Hicr 87): Yüce, büyük, muazzam.

Aziz (Fussilet 41): Şerefli, değerli.

Basiret (Araf 203): Kalp gözü.

Belağ (İbrahim 52): Tebliğ, davet, duyuru.

Besair (Araf 203; Casiye 20): İdrak, bilmek.

Beşir (Fussilet 4): Müjdeci, müjdeleyen, sevindiren.

Beyan-Beyyine (Al-i İmran 138; Bakara 185): Açıklama, ortaya koyma, delil.

Burhan (Nisa 175): Delil.

Büşra (Nahl 89): Müjde.

Fasl (Tarık 13-14): Gerçek ve kesin söz.

Furkan (Al-i İmran 3, 4; Furkan 1): Doğru ile yanlışı, hak ile bâtılı ayıran.

Hablullah (Al-i İmran 103): Allah’ın ipi.

Hakim (Yasin 2): Hikmetli, hüküm ifade eden.

Hakk (İsra 105): Gerçek, hakikat.

Hayır (Ahkaf 11; Bakara 105; Nahl 30): Hayır.

Hidayet (Bakara 2): Kılavuz.

Hikmet (İsra 39): İlim ve akıl ile gerçeğe ulaşmak.

Hüccetil-Baliğa (Enam 149): Apaçık kanıt.

Hüda (Yunus 57): Gerçek ve tek yol rehberi.

Hüküm (Rad 37): Yargı.

İlim (Rad 37): Bilgi, şuur.

Kavl (Kasas 51): Söz, kelam.

Kavlen-sakil (Müzzemmil 5): Ağır söz, sorumluluk.

Kavlün-fasl (Tarık 13): Ayırt edici söz.

Kayyim (Kehf 1-2): Doğru, dosdoğru, kıymetli.

Kelamullah (Bakara 75; Fetih 15; Tövbe 6): Allah’ın sözü.

Kevser (Kevser 1): En güzel iyilik.

Kerim (Vakıa 77): Kerem sahibi, aziz, şerefli, faziletli.

Kitab (Enam 155; Kasas 2; Neml 1; Şuara 2; Yusuf 1).

Kur’an (İsra 78; Kıyamet 17, 18): Toplayan.

Mecid (Kaf 1; Burcu 21-22; Hud 73): Şerefli, faziletli, seçkin.

Merfua (Abese 13-14): Şeref ve kadri yükseltilmiş, değerli.

Mesani (Zümer 23): İkişerli.

Meviza (Nur 34): Öğüt.

Mizan (Hadid 25): Tartı.

Mufassal (Enam 114): Genişçe açıklanmış.

Muhkem (Hud 1): Sağlam kılınmış, hüküm bildiren.

Musaddık (Bakara 41): Doğrulayan, tasdik eden.

Mutahhara (Abese 13-14): Tertemiz kılınmış.

Mübarek (Sad 29): Şerefli, seçkin, çok hayırlı.

Mübeyyin (Talak 11): Açık olan, aşikâr kılan.

Mübin (Yusuf 1): Açık, apaçık.

Müfesser (Furkan 33): Tefsir edilmiş.

Müheymin (Maide 48): Emin, şahit, gözetleyen, kontrol eden.

Mükerrem (Abese 13): İzzet ve şeref sahibi, değerli.

Münadi (Al-i İmran 193): Davetçi, seslenen, çağıran.

Müteşabih (Zümer 13): Benzeşen.

Nebeün-Azim: (Nebe 2; Sad 67): Büyük bir haber.

Nezir (Fussilet 4): Korkutan, uyaran.

Nimet (Maide 3).

Nur (Nisa 174): Aydınlık, ışık.

Rahmet (Araf 52, 154, 203; Enam 154; Hud 17; Yusuf 111): Lütuf, Allah’ın merhametinin tecellisi.

Rızık (Vakıa 82-83; Taha 131): Kendisinden faydalanılan şey, nimet, bağış.

Ruh (Şuara 52): Can, hayat, öz.

Sıdk (Zümer 33): Doğru, gerçek, doğruluk.

Sıratı Müstakim (Enam 153): Dosdoğru yol.

Suhuf (Abese 13): Sayfalar.

Şahit (Hud 17): Tanık, şahitlik eden.

Şeriat (Casiye 18): Yasa.

Şifa: (Fussilet 44; İsra 82; Yunus 57): Deva, ilaç.

Tenzil (Şuara 192): İndirmek.

Tibyan (Nahl 89): Açıklama.

Urvetül-Vüska (Lokman 22): Sağlam, güvenilir kulp.

Ümmül-Kitab (Zuhruf 4): Kitabın anası, aslı.

Vahiy (Enbiya 45): İşaret etmek, gizlice söylemek.

Zikir (Zikrullah)-Zikra-Tezkira (Al-i İmran 58; Enbiya 50; Hicr 6, 9; Müddessir 54; Nahl 44; Yusuf 104; Yasin 69): Hatırlatan, hatırlatma.