Namus Cinayetlerine Kuran Asla İzin Vermez!
Kur’an’da kelime olarak namus ve ırz kelimeleri yer almaz (Fuat Aydın, “Namus,” Diyanet İslam Ansiklopedisi, c. 32, s. 381; Hayati Hökelekli, “Irz,” Diyanet İslam Ansiklopedisi, c. 19, s. 134).
Kur’an’da açık emirlerle ahlaklı olmak, zinadan uzak durmak emredilmiştir (ör. Nur [24] 33).
Buna rağmen bir kadın zina ederek eşine ihanet etmişse, yapılabilecek şey ondan boşanmaktır. Çünkü Kur’an, ahlaksızlık yapan, eşini aldatan bir kadının öldürülmesine hiçbir şekilde izin vermez (Zina edenleri taşlayarak öldürme cezası demek olan recim Kur’an’da değil, Tevrat’ta vardır (Tevrat, Yasa’nın Tekrarı [Tesniye] 22:22). Her ne kadar geleneksel anlayışta recim cezasının bulunduğu ifade edilse de bu ceza, Kur’an’a aykırıdır (Ahzab [33] 30; Nisa [4] 25). Kur’an’da ise böylesine ağır bir ceza yer almaz (Nisa [4] 15; Nur [24] 2).
“Namusumu temizledim!?” şeklindeki gerekçeler Kur’an’a uygun değildir. Bunlar Allah’ın izin vermediği birer cinayettir. Kur’an’da cinayetin cezası, cehennem olarak belirtilmiştir (“Haksız yere kasten bir insanı öldüren süresiz olarak cehenneme atılır ve azabı kat kat artırılır.” (Furkan [25] 68-69; Nisa [4] 93).