O Hevasından Konuşmaz, Ayetinin Bağlamı

“O Hevasından Konuşmaz (Ve ma yantiku anil-heva)” Ayetinin Bağlamı (Necm [53] 3)

1-2) O necme / vahye yemin olsun ki, arkadaşınız ne saptı ne azıttı.
3) O, hevasından / boş iğreti arzusundan konuşmaz.
4) Onun size söyledikleri (in hüve illa1), kendisine vahyedilen vahiyden başka bir şey değildir.
5) Arkadaşınıza o konuştuklarını, kuvvetleri çok güçlü olan (Allah2) öğretti.
6-7) Ve müthiş kuvvetleri olan, üstün akıl sahibi olan ve egemenlik kurmuş olan, en yüksek ufkun sahibidir.
(Necm [53] 1-7).

1. “İn hüve (o)” ifadesi ile burada kast edilenin sadece Kur’an olduğu açıkça bellidir. Kur’an için hep “o / hüve” zamiri kullanılır (Örnek: Enam 90). Eğer kasıt Kur’an dışında kaynaklar olsaydı “onlar” denilmesi gerekirdi.
2. “Kaviyyün” sözcüğü de Allah’ın sıfatlarından birisidir (Ahzab 25; Enfal 52; Hac 40; Hadid 25; Hud 66; 74; Mücadile 21; Mümin 22; Şûra 19). Kur’an’ı nebimize öğreten Allah’tır (Rahman 1, 2).

Bilindiği gibi Müşrikler, Muhammed’e (as) yalancılık, şairlik, kâhinlik, sihirbazlık isnat edip Kur’an’ı onun uydurduğunu iddia ediyorlardı (Hud [11] 13; Tur [52] 33-34; Yunus [10] 38). Yüce Allah da bu ayetlerde onlara cevap vermektedir. Allah vahyi nebisine kendisinin indirdiğini, elçinin keyfine göre konuşmadığını söyleyerek nebisine sahip çıkmaktadır. Ayetin bağlamı ve konusu Kur’an ile sınırlıdır. Ayet, nebimizin Kur’an dışında her söylediğinin vahiy olup olmadığı ile ilgili değildir. Zaten bu ayet geldiğinde henüz ortada hadis diye bir kavram yoktu. Müşriklerin de öyle bir derdi yoktu. Çünkü onlar Kur’an’ı reddediyorlardı.

Sonuç olarak Necm suresinin 3.ayetinin bağlamı, sadece vahiy yani Kur’an ile ilgilidir.