Osmanlı Konut Türleri
Osmanlıda evin adı hanedir. Çok büyükse, malikâne. Köşk (kiosk) geçici bir süre kalınan yerdir: Şitaiye (kışlık) köşk, bahar köşkü, sayfiye (yazlık) köşk. Konut suyu ‘yalıyorsa,’ adı yalı/leb-i derya (denizin dudağında), eğer önünden bir yol geçiyorsa sahilhâne, su kenarında değilse köşktür. Cihannüma [Farsça, dünyayı gören], her yanı görmeye elverişli, camlı çatı katı veya kuledir. Binada birkaç kuşak kalıyorsa, orası konaktır. Padişah ve ailesi geçici bir yerde kalıyorsa kasır, sürekli kalıyorsa saraydır.