Sahabileri (Ashabı) Öven ve Eleştiren Ayetlerden Bazıları

Sahabileri (Ashabı) Öven ve Eleştiren Ayetlerden Bazıları

Bir rivayete göre ashabın, gökteki yıldızlar gibi oldukları ifade edilir. Onlardan hangisine tâbi olunursa hidayete erileceği belirtilir. Oysaki Kur’an’a göre bize emredilen, vahye tâbi olmaktır (Enam [6] 50). Kur’an’da sahabilerin övüldüğü ayetler olduğu gibi, onların çok şiddetli bir şekilde eleştirildikleri ayetler de var. Hiçbir topluluğun kutsal, hatasız, insanüstü olması söz konusu değildir.

“Siz, insanlık adına çıkarılmış en hayırlı topluluksunuz…” (Al-i İmran [3] 110).

“İşte böylece sizin dengeli bir ümmet olmanızı istedik ki, insanlığa örnek ve model olasınız…” (Bakara [2] 143).

“Muhacirlerin ve Ensarın ilkleri ile onlara güzellikle uyanlar var ya, Allah onlardan razı, onlar da Allah’tan razı olmuşlardır…” (Tövbe [9] 100).

“…Allah’ın lütuf ve rızasını ararlar; Allah’a ve Elçisine yardım ederler. İşte doğru olanlar onlardır.” (Haşr [59] 8).

“…Kendileri çok muhtaç halde bulunsalar da, başkalarını kendilerine tercih ederler…” (Haşr [59] 9).

(Ayrıca bkz. ör. Al-i İmran [3] 172, 173; Enfal [8] 74).

“…Arzuladığınız zaferi Allah size gösterdikten sonra gevşeyip (rasûlün) emri konusunda tartıştınız ve isyan ettiniz…” (Al-i İmran [3] 152).

“Hem çevrenizdeki çöl Araplarından hem Medine halkından ikiyüzlülükte (münafıklıkta) uzmanlaşmış münafıklar vardır. Onları sen bilmezsin, biz biliriz…” (Tövbe [9] 101).

“O iftirayı atanlar şüphesiz içinizden bir gruptur.” (Nur [24] 11).

“Ey iman edenler! Eğer fasık bir kimse, size bir haber getirirse doğru olup olmadığını araştırın. Yoksa bir topluma cahilce kötülük edersiniz de sonra yaptığınız şeye pişman olursunuz.” (Hucurat [49] 6).

“Eğer Allah tarafından, önceden bir yasal izin olmamış olsaydı, ele geçirdikleriniz yüzünden başınıza korkunç bir felaketin gelmesi kaçınılmaz olurdu.” (Enfal [8] 68).

“Ama onlar bir ticari menfaat veya bir eğlence gördüklerinde, hemen ona doğru seğirtip seni (konuşurken) ayakta öylece bırakıverdiler…” (Cuma [62] 11).

(Ayrıca bkz. ör. Ahzab [33] 53; Enfal [8] 5-6; Haşr [59] 7; Nisa [4] 105).